Lalzuimawii Tlau

Kan naupan lai, middle school kan kal lai ni tain ka hria. Ka thianten an beng an verh a, ina ka hawin ka nu ka hrilh a, verh ve ka dil chiah pawh a ni lo a, ka nu chuan, “Verh kher a tul hleinem,” a ti a. Kei pawh chuan verh ve pawh chu ka tum bik ta chuang lo a, ka verh lo ta zel a.

Mi bengbeh behte mawi chu ka ti viau a, kei pawhin chehbehte ka beh ve zauh zauh thin. Mahse, ka thinlungah ka nu’n verh a tul lo a tih kha a lian ngang a niang, bengverh turah kei chu ka indah lo tawp a ni.

Amaherawhchu, kan lo thang lian ve zel a, hmel duhte neiin ngaihzawngte pawh ka’n nei ve ngei a. Luangliam ve thei tak ka ni, ka thinlung chu luah kim ve tak a ni, Pu Mapuiate tih dan takah, ka thinlung a luah man kha min pe dawn se, min pek tam a ngai ve viauin ka ring.

Tichuan, ani chuan bengbeh beh kha mawi a lo ti em em mai a, “Verh ve la, beh ve la,” min ti chiah lo naa, hmeichhe sam kara bengbeh lo lang zeuh zeuh mawi a tih thu hi a sawi fo mai a. Khatih hun laia ka rilru leh ka awm danah kha chuan mawi a tih apiang, a tha emaw tha lo emaw, tuma ngaihdan pawh dawn loa ti ve nghal mai duh tur ka ni awm e.

Ka rilru pawh a luah ve ngang a niang, school-ah morning devotion kan neih tumin kan miss pakhatin thu a sawi a, a hmel a tha bawk sia, a sam kha a dar thleng a nia, a thusawi lai chuan a sam karah a bengbeh mawi tak kha a lo lang de zeuh zeuh a, devotion e ti lo chuan ka thianpan mawi a tihdan turte ka rilruah a lo lang uai uai a, thusawi lam reng pawh ka ngaihtuah lo. Chutiang chuan mi dang bengbeh beh ka hmuh paw’n ka rilruah a awm reng thin.

Mahse, chutiang pawh chu nise ka nuin verh tul lo a tih khan min hneh ngang a niang, verh tumna pawh ka nei chuang lo. Ka verh ta lo zel a, ka thianpa nen kan inkar a tihchhiat em em phei chu ka hre chuang hran lo.

“Ka beng ka verh lo fuh,” ka tih nachhan tak chu ka thianpa hian keimah ni lo nupui a nei ta a ni. Ka beng kha amah ka duh em avang te, mawi a tih em avangte khan lo verh ta ila chuan ka va’n verh thlawn dawn chiang em! Lo thlah ping pawh ni ila, a hmuamhma, a ser kha a awm reng tawh dawn a ni.

“Nute’n ‘tul lo’ an tih lo tih loh hi a van tha tak em!” ka ti vawng vawng. Thil ho tak angin a lang naa a tha ve riau asin.

Thalai tam tak paw’n ngaihzawng te, hmangaihte kan nei ang, an duhzawng tihsak, tihpuitlinte kan duh thin, a tha e. Mahse, chhungte ai erawh chuan kan ngai pawimawh tur a ni lo, keimahni tana tha lo tur a nih chuan hnial tlat hi kan tih tur a ni.

Kan chhungte aia rinawm leh min hmangaihtu an awm lo. Phal loh chunga pasal neite pawh han kir leh mah se chhungte tho hi min lo tuam lehtu an ni a. Pa tel loa fa pawmte pawh, chhungte rilru na hle mah se naute an lo piana duat leh em emtute, min tuam mawia min kuangkuahtute chu chhungte an ni leh tho a ni.

Chuvangin, mi kan hmangaih viau a nih pawhin kan tana tha tur leh pawi tur kan ngaihtuah a tul a, kan thutlukna siam hian min tizak leh thei bawk a. Tin, kan thutlukna siam hian eng ang takin nge keimah leh ka chhungte a nghawng dawn, an zak viau mai thei, an rilru a na viau mai thei, an lawm viau mai thei, tih ngaihtuah chunga fim taka kan hun kan hman a tha em em a ni.

Ngaihzawng kan neia, kan hmangaih viau a nih pawhin kan inchhir lehna tur leh kan zah lehna tur chuan i awm lo hram teh ang u.