Tawng duh si, ngaihtuah tawi si hian mi rilru an tihnual fo thin zu nia! &&&& I VA CHHE VE Natna chi hrang hrang ngah ve tak nu pakhat damlo hi kan nupain kan kan a. Harsatna hrang hrangin a tlakbuak an ni tak na a, an nupa bula awm a hlimawm hle thung mai. Pathian tih mi, Pathian ring tlat nupa an ni bawk a, a damlo kantu zawk kan dam haw sawng sawng thei mai. “Han leng chhuak ila, mi thenkhatin min tihhlim hle laiin mi thenkhat hi chuan min tibeidawng haw fo. ‘I hmai chu engati nge? Awii, I vung nasa lutuk,’ tehi min lo ti chiam a. Pitar pakhat phei chuan ka chhip atanga ka keler thlenghian uluk takin min en chhuak a, ‘Awi, i dam rei dawn lo.. i dam rei lo vang tih ka va’n hlau em!’ a ti chiam mai a. Dam reng atana min duhsakna leh min ngaihsakna a ni tih chu k ahria. A then lah hian, ‘I va chhe ve!’ te hi min lo ti bawl zel a,” tiin amah ngaihsaktu thenkhatten a nun an tihnguai lek lek thute chu hlimtakin a sawi bawrh bawrh a. Mizote hian khawi lo kala han inbiak mai dan hi kan thiam loh chang a tam thin. Eng emaw sawi ve duh si, thiam si lo, sawi loh tum chuang si lo ho hian mi rilru kan hliam fo. Nula pakhat pawhin khawlai a lenchhuah hreh thu min hrilh a. “I hmai a va bawl nasa ve, i va chhe ve!” titu a tawn fo avangin inah a tawm chawt a, a nun a nguai em em avanga inhmu vek an ni nghe nghe. An hmai bawl te, an hmelchhia te, an cher lutuk te, an thau lutuk te hi kan hrilh chawp pawh ngai loa inhre sa an ni fo asin! An tihdanglam mai theih si loh avangin an heti chung chung hian an vakchhuak lo thei lo a, kohhran leh khawtlangah an tel lui lo thei lo a. An hrehawm belhchhah nana lo hrilh nawn fo hi a tul lo khawp mai. Kan sikul kal laia kan zirlai pakhatah khan Japanese hoin mi kawrtet ha an hmuh pawha an hrilh kher ngai loh thu a awm a. A finthlak khawp mai. A tettih hre saa rawn ha chhuak, a dang hak tur nei lo an lo ni mai thei. Hrilh kher khan a tizak zual thei.An hriat loha rawn ha an nih pawhin an awm tinuam lo zo vek tura hrilh kher kha a finthlak ber lo. Mi nena han inhmuh a, han inbiak dan vel hi zir tham a awm a ni. “I/in tha em?” han tih maite hi a tha viau a. Anmahni zawkin an duh chin sawi se a tha zawk. “Ka hrisel vak lo a,” an tih pawhin, “Hrisel lo hmel i va pu si lo ve!” te han ti zawk ila a tha ngai a nia. Chuti ta loa anmahni intingaihsak tak a, “Ka tha e,” an tih lawm lawm pawha, “I tha lo a niang, i hmel a dik lo, i dum lutuk, i cher tlat, i buar tlat, i zun a thlum a ni lo maw? Cancer te i ni ve ang e! Stroke te a hlauhawm a nia!” han ti zui ta chiam chite hi kan awm tlat zu nia! An tha lo tih anmahni pawhin an inhre reng a, dam an duh a, hrisel an tum a, an rilru tiharh nan, intihdam tumin an infuih harh mek a ni thei tih ngaihtuah miah loa lo ‘medical’ khum chiamte hi thil tha ber a ni lo. Sawithaih ngaiho chu thuhran ni ta se! An duh avangpawh ni loa hrisel lo, rilru hnual sa em emte hi depression neih phah theih khawp hian kan titipui ta thin awm asin! A then phei chu kan la intithei zui zawkfo! “A hmel kha a dik lo a, ka ti hrep alawm!” te hi kan ti phar phar fo mai. Rilru chhia kan pu pawh a ni bik lem lo, tawng duh ve si, ngaihtuah tawi si hian a nghawng tur kan ngaihtuah thui lo mai chauh a ni. Mi kan biak reng rengin an hlimna tur zawnga biak tum hram hram hi zir a tha e. “I va cher tawh ve.. i in-fit zaih mai.. i va thau nalh tawh ve..” tihte hi a tih hun a awm ngai e. A tih hun a fuh loh vaih erawh chuan.. A tha lam sawi tur hriat loh chuan ngawih mai tur. Kan sawiina nghawngtur ngaihtuah rana titi thiam hi mi fing an ni mai. Inhmuh veleh a, “I va chhe ve!” intihngawt zel mai!!