A pasal chu chhuahsan loh theih a ni lo. A nunnain a tuar dawn tlat. Thi tura pasal nei a ni tlat lo. Hlim beiseiin, hmangaihna chen dun turin, rawng inbawl tawn sak turin an innei chu a nih ve si kha! Mahse a beiseina chu mumang ram, zing thawha a tham ral ta ang mai hi a lo ni si. Aw, a rilrua a lo beisei thin leh a tak ram chu a lo va inang lo em  ve le!! Inngaihzawn tan tirh vel hi a nuam asin! Engkim hi a nuam a, nun hi a hlim ru veng veng mai thin. Ngaihzawngte bulah chuan a tha thei ang berin kan lang a. Kan ze tha zawk kan chhuah a, mawi lo leh tha lo nia kan hriat zawng zawng kan thup a, thinrim thei hmel pawh kan pu lo thin a nih kha! Keh thei dawmin kan indawm a, ‘hmangaihna chu a mit a del alawm’ tih chhuanlamin kan ngaihzawngte chhiatna kan hmu duh lo a, ngaihdamna nen kan inngaihsak hliau hliau a. Rinawmna chu kan thutiam a ni a, hmangaihna chu kan au hla a ni a, rinna leh beiseina chu kan innghahna a ni thin. Kan ngaihzawngte hlim nan chuan engpawh tih kan huam thin a nih kha! Kan nun kan hlan phal lo chauh maw le! Nawm chu a nuam ve a ni. “Ka hmangaih che,” tihte chu kan zan tin thu hnuhnung leh kan in-mangthana hla a ni a. “Ngai leh tan der tawh che,” tihte chu kan zing tin chibai inbukna kha a ni thin a. ‘Zing harh hlima hmuh hmasak ber atan’ kan induh tawn avangin puithiam hmaah inneihna thuthlung rorum leh hautak zet mai chu intiamkamin kan han chham hnan ta kha a ni a. “Hmangaihna lipuia han chen dun tirh lai hi chu mumang ram nuam tak a ni a, inneihna hi zawng  zing tian ar khuang mai a lo ni e,”  an lo tih angin inngaihzawnna mumang ram atangin inneihna zing tian ar khuang chuan min han kai tho ta hlawm a. Thenkhat chuan mumang ram aia a tak ram ropui zawkzia an chhar thar a, nupa nun hlimawm em em hmangin hmangaihna li thuk lama ro hlu zawk awm chu an hmu chhuak a. Inneihna thutiam khirh pui mai chu ‘thutiam khirh tak’ a ni tih pawh hriatreng ngai hauh loin inneihnain a ken hlimna dik chu an chen dun chho ta a. A then tan erawh atak ram chu a lo danglam em avangin inneihna thutiam chu phurrit a lo ni ta thung si thin. “Thuva ianga zaidam nun nem tia ka lo hriat thin che kha, a der mai em lo ni, di bawihte?”  tih hla ang maiin kan zan tin in-mangthana thu leh kan zing inchibaina hlate chu a lo danglam zo ta! Hmangaihna leh rinawmna chu hmanlai thu a chang zo va, rinna leh beiseinate chu mumang ramah a tham ral zo ta! Zan tha a awm ta mang lova, tuk tha a neih theih ta hek loh! ‘Pathian hmaa thutiam leh fanau’ pawh chhuanlama hmang hlei thei lovin chhungkaw din thar chu a keh chhe ta thin a nih hi. Dam dun chhung daih tur thutiam chuan a va han daih rei lo lulai thin em! Inneihna hian mipa leh hmeichhe inkara inzahtawnna leh induatna te a tizual ang a, hrehawm tamna khawvelah hian intanpui a, inring tawnin, tar kun thlenga leng dun rial rial a, thihna kut vawtin ro a rel lai pawha kut invawnsak turin a tiam thleng asin maw le! Mahse chhan hrang hrang avanga chutiang awm lohna nupa chu kan tam viau lawi si. Nupa hlim lo leh buai hi ka va hmu hnem em! Kan inneih hnu hian kan inngaihzawn laia kan ‘inngaihzawn’ ang khan inngaizawng reng ta hlawm ila kan zia deuh ang em aw??