Thalai mangangte u, nu leh pain an hmangaih ber reng che u a nia..
&&&&&
I NU LEH PA HRILH VE LA
Mi mangang tam takin min rawn be ve a. Harsatna chi hrang hrang tawk, kei tehlul puihna rawn zawng vete puih dan hi harsa ka tihchang a va tam thin em! A then chu ral atanga han biak a, tih dan tur han ruahmanpui a fel zui mai thei an awm a. A then erawh chu lo kal se la, hmaichhanah titi ila, kawng dappui ila, a tul dan azirin damdawi hialte pawh ei ve se ka duh avangin ka ko thin. A then erawh chu kei ni lo, mi dangin an puih ngai an awm bawk.
Ral hla tak atanga ka puih vek theih loh an tam mai. Chutiang hunah chuan anmahni hmangaihtu berte an lo chet a ngai fo thin. “I nu leh pa hrilh teh,” ka tih chang a awm a. Thenkhat min chhan dan hian ka ngaihtuahna a tithui ta a ni. “Ka hrilh ngam lo,” an ti fo nia!
Nu leh pa hrilh chi loh thil rapthlak tak a awm thei a ni mai thei. Nu leh pa pawh hrilh ngam loh tur khawp thilah hi chuan inham buai lo ila a that tehlul nen! Mihring chaklo kan nih hi kan chhuanlam fo lo thei si lo a le! Mahse kan mangan em em laia tlanchhe hauh loa min pui tur, kan mualpho hlau ber tur, kan hrehawm pawi tiber tur, harsatna min sutkiansak inpeih reng tur nia ka ngaih chu nu leh pa te an ni asin maw le!
Thlaite harsatna tawk thei leh tawk mekte kan fuih ve ngial teh ang che u. Kan chak lo ngei mai a, kan rilru leh thinlung han thunun zawh loh tum kan nei ve thei ngei mai. Harsatna kan tawk thei a, manganna leh buaina lianpui pawh kan chungah a lo thleng thei. Nu leh pa hriat miah loh leh anni tibuai hauh loa han chinfel theih tumte hi a tha em em. Nu leh pa rilru tihhah kan hlauh avang te, an laka sawi zahthlak tak a nih avangte pawh a ni thei. Nu leh pa kan la zah reng tih entirna pawh a ni ve. Mahse thil thenkhat, nu leh pain an hriat leh tho tho tur te, an hriata tha zawkte a awm ve bawk. Chutih hunah chuan hrilh hreh suh. “Ka hrilh chuan ka pain min vaw hlum duh ang,” titu, hrilh hram tura ka ngen avanga hrilh ta kha a pain a vaw hlum ta lo. A hrilh avanga engkim a fel tak zawk avangin lawmthu min rawn hrilh leh zawk.
Mahse i thil tih leh i sawi azirin an thinrim ve thei a, an rilru a na ve bawk ang chu. Ni hnih thum an be duh lo mai thei che a, an ang tawn tawn emaw pawh a ni thei. Rum taka melh chein vawi hnih khat an lo hlap ve mai thei bawk che. An dawnsawn dan tur hriatthiampui sa ve la, ‘A awm alawm, ka phu alawm’ ti ve mai la, lungawi taka tuar huam ve rawh. I thiltih khan hrem deuh te, hlap deuhte a phu ve a niang chu! Thil sual tingam hian a sawhkhawk tawrh ngam ve a ngai a nia.
A tawp khawk tak takah chuan nu leh pa bak min hmangaih tlangtu hi an awm ngai meuh lo a nia. Harsatna kan han tawh thar hlim hian min lainattu pawh kan nei mai a, tawngtaipui pawh kan nei mai. Mahse a rei deuh emaw, a sawt vak loh emaw, khawngaihthla kan lak tak vak loh emaw hian mi dang zawng zawng hian min ngaihsak peih tawh lo fo. Tawngtaisaktu pawh an tlem tial tial. Mi dang zawng zawng hian min phatsan vek mahse, a tawpah chuan nu leh pa bawk hi kan tana ding chhun an ni fo. Phut let nei hauh loa kan zun leh ek leh kan tawphnawk zawng zawng thianfai duhtu chu nu leh pate an ni thin (man chawi ngaia zun leh ek thiar saktu ka hre teuh). Kan ruang rimchhe tak hlawm duhtu tur pawh nu leh pa chauh an ni.
I nu leh pa zah la, an thu awih la, an hnena i sawi leh ngam loh tur harsatnaah intah luh loh hram tum la. Mangan vawrtawp, thih hial duh khawpa beidawnna leh lungngaihna i tawh pawhin i nu leh pa hrilh hmasa teh. Harsatna leh manganna kan tawha an puihna kan zawn hi nu leh pa chawimawina pakhat, anmahni tihlimtu a ni zawk asin! Nu leh pa tam tak hian, an faten an lo sawi loh avanga thil pawi a thlen tawh hnu hian, “Aw, min lo hrilh mai se la tha tur,” an ti vawng vawng thin asin.
I manganna chu an hnenah thlen la, annin theihtawpin an pui ngei ang che. An tih theih piah lamah pawh hmalakpui dan tur che an ngaihtuah ang a, puitu dang zawn a ngai a nih pawhin an ruahmanna zawm zel mai rawh. Pathian ngei pawh an auhpui dawn zawk che alawm. Thalai mangangte u, nu leh pain an hmangaih ber reng che u a nia..