Bawiha, i awmna hmun vânah chuan kei i pa hi min la hria ang em? ‘Â-pa’ tiin min ko leh ang em? A nih, i nu tal hi—‘Â-mâ,’ i tih thin ang khân i ko leh ang em?

Hêng zawhna chhânna tûr hi—ka hre lo! Ka hre ve lo tak zet! Ka hre thiam lo a ni zâwk miathei. Khita an inkoh dân zawng zawngte chu ka hriat thiam ve phâk bâk an nih ka ring. A chhan ni zâwk bera chu, ka fapa kalnaah chuan ka la kal ve lo a, ka la awm ve chhin miau lo a ni. An mî leh sâ pawh ka la ni chhin aih si lo…

A nih leh, thil pakhat leh lawk: ‘I hlim zêl em—keini tel lo hian…?’ tih hi hriat ka va’n châk tak! Hre tûr erawh chuan lei leh vân rorêlna zawng zawng hian min phalsak si lo a! ‘He leia kan khawsak zà laia kan hlimna ang kha i pawh chhunzawm zel em?’ tih te, ‘Ngaih melha ngaizâwngtu che i tawng ve tawh em? Chûngho zînga duh lêttute pawh i lo nei ve hial tawh lo maw? Emaw, mi zûnah i lo uai ve hle tawh zâwk em?’ tih te pawh hi, zawh che ka va’n duh thin tak. Kan inhmuh lohna a rei ve tawh êm mai bawk a…

A fapa Connor-a tlawh tûra zin kha ka hre chhuak—1991 kuma building chhâwng 53-na atanga tla thla vawn vawn chanchin kha.

A pa chu Eric Clapton a ni; a nu chu Lory del Santo. Anni pahnih hi 1985-ah intawnga inngaizâwng zui an ni a. Khawvêl huapa zai thiam, guitarist hmingthang leh Italian model chhe lo fâl tak maite chuan fa neih lam an sawi dûn nghal rum rum a. August 21, 1986-ah fapa duhawm tak Connor Clapton chu an nei ta. Tawng pawh a thiam hma hauha a pa anga tingtang tum tui chilh tlat mi a ni zui. An va han hlim chhûngkua tak êm!

Zaia ei zawng Eric chuan chawlh hmangin a zin khaw chhuak a. A fapa duhawm tak pian hnu lawkah lêt lehin chhûngkua angin Lory-te nên chuan an chêng ho zui. Eric-a chuan a fapa Connor-a chu a duat ngang mai. A peih chhûng, a mut chhuah hma thleng thleng chuan a infiam peih ngar ngar zêl mai a.

Mahse…: Chhûngkaw din tawh ahnû he ‘mahse’ hi a hnawk thin! Eric leh Lory te chuan eng eng emaw avânga inhmuh thiam lohna an nei chho a (Lory hian fa dang neih leh a duh a; mahse, Eric hian a la inhuam lo niin ziaktu thenkhat chuan an ziak). A tâwpah Connor-a, naupang chumchiap mai chu a nu enkawl zui atân an dah ta a. Eric chuan a fapa chu a khât tâwkin a hmu thei dâwn chauh a nih chu—an thutlûkna hmang chuan.

Eric-an a fapa a ngaihzia chu mei alh tan tîr, meipuia chang mai tûr ang hi a ni hial—a thih nî March 19, 1991 thlen hma kha chuan. A fapa chu a chanpual leh a neih chhun, ‘Hêng hlimhlawp hlimnaina min thlen aia hlu zâwk min thlentu chu ka rîla rah ngei hi a ni e,’ tia a inhmuh chhuah ve chhê chh0êna chhan tak pawh chu! Mahse, Eric-a chu, he thu a sawi hian a tlai zo ta em ni le?

March 19, 1991: Easter tûk a ni. A nu Lory chuan Conner chu a pa hmu tûrin New York khaw daia Long Island-ah a hruai a. Chutah chuan a pa nên hlim takin an lêng dûn a. Nui hawr hawrin an infiam vêl chiam mai. Eric pawh chu a hlim ve chiang a; an nu kiangah chuan, hmai chhanah : ‘Fapa neia ka lo awm ve thei leh “pa dinhmun” luah theia ka awm hi ka va hlim tak,’ a ti chhuak hial .

‘Ka fapa a nihzia chu amah Connor-a ngei pawn a hriat ve theih nân, London-ah, ka kiangah lo awm ve se…’ tiin Lory hi Clapton-a chuan a ngên hial a ni. A tûka inhmu leh tûrin an inmang tha zui ta a a nih kha.

‘Khami zân khan…’ Lory chuan a ti alâwm: ‘A khumah Connor chu ka mut a. A muhîl ta maw ka tihah ka mut hmun ka pan ve a. Mahse, a hnu lawkah ka kiangah a rawn inzep a; a tûka a pa nêna an inhmuh chu a nghâkhlel tawp tawh a nih chu!’ tiin.

March 20, 1991: A hma lawka a pa nêna an Sai hmuh dunte leh ramsa hrang hrang a pa’n a enpui thu chu Connor-a chuan a nu a hrilh siam siam a. A hnuah a pindanah la inthlâk loin a pyjama nên a awm tawng a. Amah awmtu nu nên chuan la infiamin amah pawh chu a nui uar uar mai. Chhûn dâr 11 vêl a ni. A pa chuan sahuana kalpui lehah a sâwm a; a phûr hle mai.

A nu, Lorie chuan, ‘Ka inbual a. Bathroom atangin, “I inpeih tawh em Connor?” tiin ka au vak vak a. Connor-a chuan “Minute khat chiah aw!” tiin min chhâng mai a. Khami nî kha kan pindan ti faitu a rawn kal nî a ni a. Nau awmtu pawh chu second khat lek pawh Connor-a kalsan lo tûrin ka hrilh bawk. Bathroom atanga ka inbual zo chu Fax a rawn ri—ka pan ding nghal.

‘Minute 15 chhûng chu Fax kiangah khan ka ding ang a… Mahse, Connor-a chu amah awmtute nêna an inbihrûksiak thâwm erawh ka hre thei. Mahse, amah awmtu ber zâwk chu ka hnungah a rawn biru a; a au zui vak mai. Kan in ti faituin kan pindan a tih fai lam a pan thu min hrilh a. Mahse, kan pindan ti faitu chuan, Connor-a’n pindan tukverh a hawn thu min hrilh lo tûrin a ngên mauh mai a. Kan pindan tukverh lah chu, pindan chhâwng 50-na chuanga sânga awm, darthlalang tukverh a ni mai si a.

‘Second pawh a tling lo ang—au thâwm ka hre zui nghal. Connor-a awmtu nu au a ni chiang mai—‘Khaw’nge Connor-a!?’ tia au chiam nu chu! Ka hawi kual a; tukverh inhawng ka hmu nghal—engkim a chiang ta e!’ tiin Lorie chuan an chhiat tawh chungchang hi a sawi a ni.

A hnu minute nga lekah Eric pawh chu a rawn thleng ve a; Connor-a tlâk chanchin hre hauh loin. A thâwm hriat chhun chu, pindan atanga Lory au thâwm— ‘A thi! A thi tawh!’ tih mai chauh a ni!

‘Ani chu lung sa khat ang maia mengin a ding tawp a; a â vek a ni,’ tia Lory chuan sawiin, ‘A awih thei bîk lo, Eric-a chuan,’ a ti bawk.

Ambulance an kohsak chu a rawn thleng ve nghâl. A hming mai a ni tawh! Connor-a tlâkna, building chhâwng 54-na atanga tlâ, an thenawmte in, chhâwng lînaa insawh leh tân chuan dam khaw chhuah ngaihna a awm tawh lo! Damdawi inah chuan an fapa dai dep tawh mai chu Lory chuan a’n chûl a; chutin a pa Eric-a pawh chuan. St. Mary Magdelene biak ina vui a nih chuan a nu leh pate chuan mittui nêna thlah liam mai chu an tih theih chhun—an chan pual leh an chan chhun a ni ta mai si a!

A hnu lawkah London-a châm a pa, Eric Clapton chuan a fapa Connor-a lehkhathawn chu a dawng nawlh mai—amah a ngaih thu leh an infiam dun leh hun a nghahhlelh thu a ziahna chu! Chhâng lêt leh dâwn mah se, chhân lêt tûr a awm tawh si lo!

‘Ka fapa, i awmna vanramah chuan rawn kai ve ta ila; ka hming tal hi min la hre thei ang em?’ tiin ‘Tears in Heaven’ hla hi a phuah chhuak ta a ni.