Hmânlai hian lal pakhat hi a awm a. A khaw mipuite chu khawtláng tán eng ang chiahin nge thahnem an ngaih tih fiah a tum a. 

Tum khat chu an khawpui kawngpui lùn lai tak maiah hian lungpui lian zet mai hi a húng ruau mai a. A khàwnbáwl upate leh mi hausa tak tak te, mi awmthei deuhte leh mi náwlpui chuan chu lungpui chu lum sawn an tum rêng rêng hlawm lo mai a; tum ahnêkin an kal pèl zêl a. Kal pelh pahin an lal chu an dem pah zêl bawk a. ‘Kan lalpa rêng rêng pawh hi a va han ti ang lo thin tak! Hetiang lungpui lian lutuk, hnawksak lutuk te, khawpui lùn lai kawngpui lai taka han hùn ruau rêng rêng mai chu le!’ tiin an lalpa chu an rél phar erh pah zêl a.

Ni eng emaw zât khawpui lùn lai taka lungpui a inhùn reng hnu chuan, ni khat chu lo neitupa pakhat, rethei ve tak mai hian chu kawngpui chu a rawn zawh ve a. Lungpui hrawl zet mai inhùnna chu a rawn thleng a. Hnawk a ti hle mai a. A rilru-in, ‘Chu lungpui chu a va hnawk ve aw … Kawng lùn lai takah a inhúng ruau mai si a. Mipui mimir tán pawh thil hnawksak lutuk a nih dáwn hi,’ tiin lungpui chu amaha nawr sawn a tum ta a.

A ipte-pui ah lai chu kawng sírah a dah sauh sauh a. A tha tàwp chhuahin chu lungpui lian zet mai chu a nawr tan ta a. A tìrah chuan lungpui chu a che duh eih lo. Mahse, tha thlah duh miah loin a bei tang tang a. Hun eng emaw chen a beih hnu chuan lungpui pawh chu a che ve tan ta. Chutia a’n chêt hlek hnu chuan a lum ta zawt zawt mai a; tha tam sèn ngai tawh loin lungpui pawh chu awlsam tê-in kawng sírah chuan a lum sawn thei ta a ni.

Chu lo neitupa chuan kal mai tumin a ipte dahna lam chu a pan a. A lum sawn hmaa lungpui inhùnna lai a va thlen leh chuan ip hi a va hmu a. A han hawng a, a chhúngah chuan rangkachak tlang lian tha zet mai hi a lo awm reng mai a! Lehkha them a awm bawk a. Chu lehkha themah chuan an lalpa chuan heti hian thu tawi tê a lo ziak a: ‘Lungpui lum sawntu tán. –Lalpa ’ tih zawng hi!
    
Aw le, he thawnthu tawi tê hian zirlai a pai hnem ngawt mai. Kan hmaa ‘hnawk’ kan hmuh reng te hi mi dang then fai atán dah kan chíng fo mai. Kan khawpuiah pawh, kan véng chhúng emaw kan khuaah emaw pawh a ni tho. Vàntláng kawnga êk chíng Ui changkãng leh man to vulh zak lo hnam mãwl kan ni! Tú Ui êk nge a ni tih kan hriat loh, kan kawtthlêra lo lêt ngát kan hmuh paw’n, a ti faitu nih ai chuan phun bûl bûl paha kal pêltu kan ni zâwk zêl a. Chutianga kan kawtthlêr ti faitu nih bîk chu kan hreh tlat a. Chu ai chuan, ‘Tú falu-báwk Ui êk nge maw ni le? Thlahdah leh lutuk mai!’ tia àn êrh kan chíng thin.

Vàntláng thil pawh, neitu nihna rilru hi put kan va’n harsat thin êm aw… Awlsam tê-a kan tih fel ve theih reng, kan siam ve mai theih te pawh hi, khawtláng hruaitute emaw sawrkar lam emaw siam that atána khêk kher kan hrât riau. Khawtláng tán hian eng chen chiahin nge thahnem kan ngaih ve hlawm le…?

Kan hringnunah pawh a dik zêl a sin: kan hmá-ah, keimahni ngeiina kan chin fel theih reng harsatna a lo awm cháng te hian … harsatna chu kan hmu reng a, chin fel mai ai chuan tute emaw min chin felsak atána dah kan kan chíng thin lo maw? Hmachhawna, suala, hneh ai chuan ‘A! Nakinah … fel ve mai ang,’ tiin kan nuna ‘hnawk’ awm thin hi kan namnûl leh mai thin em le? Mahni theuh i inzâwt ang u.